Motivational Event για τους νέους σπουδαστές στις εγκαταστάσεις VIP της ΠΑΕ ΠΑΟΚ

Ο επικεφαλής του ιατρικού team της ΠΑΕ ΠΑΟΚ κ. Ιωάννης Ράλλης και ο φυσιοθεραπευτής της ομάδας, κ. Πέτρος Νικολακούδης απάντησαν με μεγάλη προθυμία -μέσα σε ευχάριστο και φιλόξενο κλίμα- σε όλες τις ερωτήσεις που τους έθεσαν οι σπουδαστές Προπονητικής, Β. Φυσιοθεραπείας, Διαιτολογίας και Αθλητικής Δημοσιογραφίας του Εκπαιδευτικού Ομίλου ΙΕΚ Δέλτα 360⁰. Στην εκδήλωση που διεξήχθη στις εγκαταστάσεις VIP Lounge 3^ου ορόφου στο γήπεδο της Τούμπας συμμετείχε ακόμα ο κ. Νίκος Γαριβάλδης, Διευθυντής της Σχολής Υγείας, Αθλητισμού & Κοινωνικών Υπηρεσιών, ενώ το συντονισμό της συζήτησης ανέλαβε η κα Έλσα Αγοραστού, Διευθύντρια της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών & ΜΜΕ.

Αρχικά, όταν ρωτήθηκαν σε περίπτωση μίας αναγκαστικής αλλαγής αν λένε το χειρότερο πιθανό σενάριο ή μία “μέση λύση”, απάντησαν πως «αν πρόκειται για κάποιο μυϊκό τραυματισμό και ο ποδοσφαιριστής κουτσαίνει βγαίνοντας από τον αγωνιστικό χώρο αλλά πατά το πόδι του, συνήθως πρόκειται για θλάση α βαθμού ενώ αν βγαίνει υποβασταζόμενος χωρίς να πατά το πόδι του είναι πιθανό να έχει υποστεί θλάση β βαθμού ή και σπανιότερα γ βαθμού». Στην περίπτωση ορθοπεδικών τραυματισμών χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες μεθόδους μπορούν να υπολογίσουν προσεγγιστικά εάν ο ποδοσφαιριστής έχει πάθει κάποια κάκωση ή κάτι πιο σοβαρό. Στο δεύτερο σενάριο προσπαθούν να διαχειριστούν και το ψυχολογικό κομμάτι, χωρίς να αναφέρουν κατευθείαν στον ποδοσφαιριστή πως πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό, δίνοντάς του όμως να καταλάβει πως δεν πρόκειται για ένα απλό διάστρεμμα.

Ακολούθως, σε ερώτηση που έγινε σχετικά με το ρόλο του χλοοτάπητα και το πόσο επηρεάζει τη δουλειά τους και πόσο τους τραυματισμούς των αθλητών, απάντησαν πως «στην περίπτωση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ από τη στιγμή της μετάβασης από το αθλητικό κέντρο της Σουρωτής σε αυτό της Νέας Μεσημβρίας, βάσει στατιστικών, μειώθηκαν αισθητά οι τραυματισμοί των ποδοσφαιριστών». Επίσης, ανέφεραν ότι «μας ενδιαφέρει κυρίως να είναι κατάλληλο το έδαφος στο εκάστοτε προπονητικό κέντρο, καθώς εκεί περνούν τον περισσότερο τους χρόνο οι αθλητές, σε αντίθεση με την επίσημη έδρα της ομάδας».

Σε ένα άλλο κομμάτι της συνέντευξης, επισήμαναν το πόσο σημαντική είναι και η υποστήριξη του τραυματία ποδοσφαιριστή στον ψυχολογικό του τομέα. Χαρακτηριστικά ανέφεραν «πολλοί κορυφαίοι αθλητές που τραυματίζονται δεν έχουν την απαιτούμενη βοήθεια, κυρίως στον ψυχολογικό/συναισθηματικό τομέα, έτσι ώστε αφού αποκατασταθούν σωματικά, να επανέλθουν στους αγωνιστικούς χώρους έτοιμοι και ψυχολογικά, ώστε να αποδώσουν με αυτοπεποίθηση και χωρίς κανένα άγχος ή φόβο. Ένας αθλητικός ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει τον αθλητή να δεχθεί την απαιτούμενη βοήθεια από τους ειδικούς (ιατρό, φυσιοθεραπευτή, γυμναστή) για να αποκαταστήσει τον τραυματισμό του, εφόσον την αρνείται ο ίδιος, για διάφορους λόγους,. Αυτή η διαδικάσία παρέχει στον ποδοσφαιριστή συναισθηματική υποστήριξη και τον βοηθά να αποδεχτεί το πρόβλημά του. Τον ενημερώνει για τη φύση του τραυματισμού του σε συνεργασία με το ιατρικό προσωπικό, του εξηγεί τους στόχους της θεραπείας του και του δίνει λεπτομέρειες για τη διαδικασία της αποκατάστασής του. Η παρακίνηση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην αποδοχή βοήθειας».

Έπειτα, συμφώνησαν πως και το πλάνο και το στιλ προπόνησης του εκάστοτε προπονητή παίζει ρόλο στους τραυματισμούς των αθλητών της ομάδας. Συγκεκριμένα ανέφεραν «σίγουρα το πλάνο του προπονητή επηρεάζει σημαντικά, όπως επίσης και το πρόγραμμα των αγώνων αλλά και ο ρυθμός απόδοσης που θέλει να έχει η ομάδα. Δηλαδή, η πίεση που μπορεί να ασκείται στους παίκτες με βάση τα παιχνίδια που έχει η ομάδα, ειδικά και αν μαζί με τις εγχώριες διοργανώσεις προστίθενται στον προγραμματισμό και ευρωπαϊκές. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι και η εθνικότητα και η σχολή στην οποία ανήκει ο προπονητής επηρεάζει την ένταση που θα έχει η προπόνηση της ομάδας. Καθώς όσο πιο σκληρή είναι η προετοιμασία τόσο πιο εύκολα οι αθλητές θα κινδυνεύουν να τραυματιστούν.

Τέλος, σε ερώτηση που έγινε για το ποιος είναι ο πιο σοβαρός τραυματισμός που μπορεί να υποστεί ένας αθλητής, ανέφεραν «η ρήξη πρόσθιου χιαστού είναι ο σοβαρότερος τραυματισμός για έναν αθλητή, διότι ο πρόσθιος είναι ένας πολύ σημαντικός σύνδεσμος για τα σπορ, στα οποία οι αθλητές αλλάζουν κατεύθυνση. Υπάρχει βέβαια και η ατυχής τριάδα που συγκροτείται από χιαστό, έσω πλάγιο και μηνίσκο, αλλά συμβαίνει πολύ πιο σπάνια. Βάσει στατιστικών έχει βρεθεί πως ένας αθλητής που υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού έχει περίπου 67% πιθανότητες να γυρίσει στο επίπεδο που ήταν προτού τραυματιστεί».