Καταφύγιο ζώων η «Αγάπη»: Πάμε μια βόλτα;

Επιμέλεια: Κλεόβουλος Χατζηβασιλείου, απόφοιτος τομέα ΜΜΕ & Ήχου

Σε ένα απομακρυσμένο κτήμα στη Πυλαία, ονόματι love4pets, μπορεί να συναντήσει κανείς 80 αξιολάτρευτα ζωάκια που επιδιώκουν να βρουν ίσως ένα ζεστό και φιλόξενο σπίτι. Η ιδιωτική αυτή πρωτοβουλία που ακούει στο όνομα «Αγάπη», στηρίζει εδώ και 20 περίπου χρόνια, εγκαταλελειμμένα κατοικίδια χάρη στον ακούραστο μόχθο των ανθρώπων που το λειτουργούν.

«Τα έξοδα μεγάλα και οι ανάγκες πολλές», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η υπεύθυνη του καταφυγίου, κυρία Ιζαμπέλα Μποτονάκη. Τα 80 αυτά ζώα, εκ των οποίων τα 40 είναι σκύλοι, απαιτούν την αμέριστη στήριξη όλων μας. Οι δωρεές, σύμφωνα με την ίδια, αποτελούν το πρώτο βήμα βοήθειας που μπορεί κανείς να προσφέρει στο καταφύγιο. Τι πραγματικά όμως συμβαίνει σε ένα καταφύγιο; Σύμφωνα λοιπόν με την υπεύθυνη, δουλειά ενός καταφυγίου είναι να προσφέρει καταρχήν άσυλο. Η περιποίηση και η φροντίδα ξεκινούν πάντα με τον εμβολιασμό, σε περίπτωση που δεν έχει γίνει, και μετέπειτα στην εξυγίανση, σε πιθανότητα ύπαρξης ενός τραυματισμού ή κάποιας ασθένειας. Τα κτηνιατρικά αυτά έξοδα, ανέρχονται περίπου στα 400 ευρώ ,ποσό που συνήθως καλύπτεται μέσω ορισμένων δωρεών προς το καταφύγιο.

Η κρίση «βγάζει» τα κατοικίδια στο δρόμο…

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα φαίνεται να εντοπίζεται… στην κρίση! Όπως μας εξηγεί η κυρία Μποτονάκη, τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά παρατηρείται το φαινόμενο της εγκατάλειψης των κατοικίδιων, ιδίως των σκύλων. Τα κατοικίδια συνήθως έχουν ορισμένα έξοδα, τα οποία τους καιρούς αυτούς κάποιοι ίσως δυσκολεύονται να φέρουν εις πέρας. Ακόμη όμως, δε πρέπει να παραλείψουμε και το φαινόμενο της εγκατάλειψης των κυνηγετικών σκύλων. Το λυπηρό αυτό φαινόμενο, «παρατηρείται έντονα ιδίως όταν τα ζώα αρρωσταίνουν και δεν κάνουν για τη δουλειά τους», όπως ανέφερε, προσθέτοντας χαρακτηριστικά ότι, «πολλοί τα βλέπουν απλώς σαν εργαλεία».

Για το λόγο αυτό, αλλά και όχι μόνο, οι άνθρωποι του καταφυγίου φροντίζουν ώστε η διαδικασία της υιοθεσίας να πληροί ορισμένες προϋποθέσεις. Αρχική προϋπόθεση είναι φυσικά η στείρωση του ζώου. Από εκεί και πέρα, εμπειρικά συνήθως, φροντίζουν να επιλέγουν ανθρώπους, οι οποίοι φαίνονται διατεθειμένοι να φροντίσουν στην πράξη ένα αδέσποτο παρέχοντάς του ταυτοχρόνως την απαιτούμενη κατανόηση. Ορισμένα κατοικίδια όπως αναφέρει, διακατέχονται από διάφορες μορφές φοβίας, όπως για παράδειγμα, να αποφεύγουν τους ανθρώπους εξαιτίας προγενέστερης κακοποίησης. Άλλα πάλι ζώα είναι ανάπηρα, που στη συγκεκριμένη περίπτωση, αντιθέτως  πολλοί επιδιώκουν να πάρουν ένα τέτοιο ζωντανό στο σπίτι τους. Εξίσου όμως σημαντικό είναι και το πρόγραμμα που «τρέχει» της εικονικής υιοθεσίας. Πρόκειται λοιπόν για μια ιδιότυπης μορφής υιοθεσίας, κατά την οποία το μόνο που καλείται να κάνει ο ανάδοχος ιδιοκτήτης, είναι απλώς να καλύπτει να έξοδα ενός κατοικίδιου, που θα επιλέξει ο ίδιος από το καταφύγιο.

Aν βλέπεις ή ακούς κάτι, μίλα!

Σύμφωνα λοιπόν με την υπεύθυνη του καταφυγίου, μεγάλο ρόλο παίζουμε και εμείς οι ίδιοι ως απλοί πολίτες! Πρέπει  να μην κλείνουμε τα μάτια σε φαινόμενα κακοποίησης ζώων!Η σωματική βία σε ένα ζώο είναι κακοποίηση! Η παρατεταμένη παραμονή του σκύλου με το λουρί είναι κακοποίηση! Το βρώμικο νερό και η τροφή είναι κακοποίηση! Τι μπορούμε να κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις; Να καταγγείλουμε το περιστατικό στην αστυνομία και να επιμείνουμε σε περίπτωση αδιαφορίας, να πράξουν το καθήκον τους. Όπως χαρακτηριστικά μας ενημερώνει η Ιζαμπέλα Μποτονάκη, τα πρόστιμα είναι αρκετά «τσουχτερά», φτάνοντας μάλιστα ως ανώτατο όριο και τις 30.000 ευρώ.

Αν θες να βοηθήσεις, υπάρχει τρόπος!

Ένα από τα φλέγοντα ζητήματα όπως εξηγεί η κα Μποτονάκη, αποτελεί και η έλλειψη εθελοντών. Χαρακτηριστικά αναφέρει πως το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί «μεγάλο αγκάθι» για το καταφύγιο. Τι κάνει όμως ένα εθελοντής; Απλώς βοηθάει το καταφύγιο με απλά λόγια να επιβιώσει. Μια μορφή χορήγησης βοήθειας προς τα ζωντανά είναι λόγου χάρη η βόλτα με το λουρί για να «συνηθίσει»  ένα σκυλί. Γι’ αυτό λοιπόν, πάμε μια βόλτα;