Ο ζωτικός ρόλος του Νοσηλευτή!

Επιμέλεια: Γιώργος Αρβανίτης, Καθηγητής Τομέα Υγείας & Αθλητισμού, Νοσηλευτής

Το νοσηλευτικό επάγγελμα είναι επάγγελμα φροντίδας που απαιτεί διανοητική, συναισθηματική και φυσική προσπάθεια και έχει ως στόχο την ικανοποίηση των αναγκών του αρρώστου, την φυσική του φροντίδα και την ψυχολογική του υποστήριξη. Η επιτυχής άσκηση του επαγγέλματος απαιτεί γνωστικές τεχνικές και διαπροσωπικές δεξιότητες, προϋποθέτει την αλληλεπίδραση και την συνεχή επικοινωνία με τον ασθενή με συνέπεια η ποιότητα του νοσηλευτικού έργου να επηρεάζεται καθοριστικά από το επίπεδο στελέχωσης και τις γενικότερες συνθήκες εργασίας του νοσηλευτικού προσωπικού.

Το βασικό κριτήριο που χαρακτηρίζει την ποιότητα του περιβάλλοντος εργασίας σχετίζεται με την ποσοτική και ποιοτική σύνθεση του νοσηλευτικού προσωπικού. Η ποσοτική σύνθεση προσδιορίζεται από τον δείκτη αντιστοιχίας νοσηλευτή/β.νοσηλευτή προς ασθενείς και η ποιοτική από το επίπεδο εκπαίδευσης, αντίστοιχα. Η επαρκής στελέχωση αποτελεί την αναγκαία συνθήκη, προκειμένου το νοσηλευτικό προσωπικό να παρέχει ποιοτική φροντίδα και να αναπτύσσει όλες τις πτυχές του νοσηλευτικού ρόλου. Το επίπεδο εκπαίδευσης συνδέεται με το επίπεδο γνώσεων, το οποίο επηρεάζει την επαγγελματική του κρίση.

Είναι γνωστό ότι το νοσηλευτικό προσωπικό είναι κοντά στον ασθενή όλο το 24ωρο, έχει τη δυνατότητα με την επαρκή γνώση που διαθέτει και τις κατάλληλες νοσηλευτικές παρεμβάσεις να ελαχιστοποιήσει τυχόν αρνητικές συνέπειες για τη ζωή του ασθενούς, παρέχοντας έτσι υψηλό επίπεδο νοσηλευτικής φροντίδας.

Επαγγελματίες νοσηλευτές/τριες είπαν:

«Ο γιατρός θεραπεύει, αλλά η νοσηλεύτρια  φροντίζει τον ασθενή. Αυτό συχνά απαιτεί την ενίσχυση ασθενών που υποφέρουν τόσο συναισθηματικά όσο και σωματικά όταν, για παράδειγμα, μαθαίνουν ότι πάσχουν από κάποια χρόνια ασθένεια ή ότι είναι ετοιμοθάνατοι. Πρέπει να είσαι σαν μητέρα για τον άρρωστο».​

Κάρμεν  Γκιλμάρτιν, Ισπανία.

«Είναι απαραίτητο να μπορείς να νιώθεις τον πόνο και την οδύνη που νιώθει ο ασθενής και να έχεις την επιθυμία να βοηθήσεις. Χρειάζεται καλοσύνη και υπομονή. Πρέπει πάντοτε να θέλεις να μαθαίνεις περισσότερα για τη νοσηλευτική και την ιατρική».

Τάντασι Χάτανο, Ιαπωνία.

«Για να είσαι νοσηλεύτρια, πρέπει να είσαι στοργική. Πρέπει να δείχνεις ανεκτικότητα και κατανόηση».​

Αρασέλι Γκαρσία Παντίγια, Μεξικό.

 «Πρέπει να αγαπάς τους ανθρώπους και να θέλεις πραγματικά να βοηθάς τους άλλους. Πρέπει να μπορείς να αντιμετωπίζεις το άγχος επειδή νοσηλευτική σημαίνει όλα ή τίποτα. Πρέπει να είσαι προσαρμοστική προκειμένου να κάνεις την ίδια δουλειά όταν μερικές φορές έχεις λιγότερους συνεργάτες​ χωρίς να συμβιβάζεις την ποιότητα»

Κλόντια Ρέικερ-Μπέκερ, Ολλανδία.

Αντιμετώπιση των Προκλήσεων

Ωστόσο, οι χαρές της νοσηλευτικής συνοδεύονται και από πολλές προκλήσεις. Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη! Είτε δίνει φάρμακα, είτε παίρνει αίμα, είτε τοποθετεί κάποια ενδοφλέβια συσκευή, είτε απλώς μετακινεί έναν ασθενή, ο/η νοσηλευτής/τρια πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικός/ή. Η ανάπτυξη και η επίδραση της τεχνολογίας αυξάνουν τις πιέσεις στο χώρο της νοσηλευτικής. Είναι πρόκληση η συμφιλίωση της τεχνολογίας με την ανθρωπιά, δηλαδή με τον ανθρώπινο τρόπο συμπεριφοράς προς τους ασθενείς. Καμία μηχανή δεν θα μπορέσει ποτέ να αντικαταστήσει τη στοργή και τη συμπόνια ενός νοσηλευτή και μιας νοσηλεύτριες.

«Η Ραχοκοκαλιά της Περίθαλψης»

Στο Διεθνές Συμβούλιο των Νοσηλευτών για το Συνέδριο της Εκατονταετίας, που έγινε τον Ιούνιο του 1999, η Δρ Γκρο Χάρλεμ Μπρούντλαντ, γενική διευθύντρια της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, δήλωσε:

«Οι νοσηλεύτριες, οι οποίες διαδραματίζουν βασικό ρόλο στον τομέα της υγείας, μπορούν από τη μοναδική θέση που κατέχουν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην υγεία του πλανήτη. . Εφόσον αποτελούν σχεδόν το 80% του ειδικευμένου υγειονομικού δυναμικού στα περισσότερα εθνικά συστήματα υγείας, αντιπροσωπεύουν μια ενδεχομένως ισχυρή δύναμη για την πραγματοποίηση των απαραίτητων αλλαγών προκειμένου να υπάρξει Υγεία για Όλους στον 21ο αιώνα. Πράγματι, η συνεισφορά τους στις υπηρεσίες υγείας καλύπτει όλο το φάσμα της ιατρικής περίθαλψης. Είναι ξεκάθαρο ότι αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των περισσότερων ομάδων ιατρικής περίθαλψης».