Περί γευσιγνωσίας …

Επιμέλεια: Έλενα Μπατσίλα, Καθηγήτρια Τομέα Αγροτικής Κατάρτισης / Οινολόγος

Βλέπω, μυρίζω, γεύομαι και ανακαλύπτω τα μυστικά που κρύβονται σε ένα ποτήρι κρασί. Περί γευσιγνωσίας, λοιπόν ο λόγος και ας προσπαθήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε το τι ακριβώς εννοούμε..

Γευσιγνωσία, οργανοληπτικός έλεγχος ή οινογευστική (εφόσον πρόκειται για δοκιμασία οίνου) είναι μια διαδικασία, η οποία φέρνει σε επαφή τον χαρακτήρα ενός κρασιού με τις αισθήσεις του δοκιμαστή. Ο δοκιμαστής, χρησιμοποιώντας τις αισθήσεις του προσπαθεί να ανακαλύψει, να αναλύσει και να περιγράψει τα χαρακτηριστικά του κρασιού, ώστε τελικά να το αξιολογήσει και να αποφανθεί για την ποιότητά του.

Είναι η γευσιγνωσία ταλέντο ή ο κάθε άνθρωπος είναι ικανός να την πραγματοποιήσει; Η απάντηση είναι διττή. Ακόμη και να διαθέτει κάποιος το χάρισμα, χρειάζεται αρωματική και γευστική μνήμη, εκπαίδευση και διαρκή εξάσκηση. Ο κάθε άνθρωπος είναι σε θέση να μετατρέψει την απλή κατανάλωση σε γευσιγνωσία και στην συνέχεια να περιγράψει τις εντυπώσεις που αποκόμισε. Όμως, επειδή η περιγραφή με το αντίστοιχο δόκιμο λεξιλόγιο είναι δύσκολη, πολλές φορές αναφερόμαστε στην «τέχνη της γευσιγνωσίας». Αυτό απαιτεί εκτός από την εκπαίδευση, εμπειρία και άπειρες ώρες γευσιγνωσίας…

Ένας οινόφιλος καταναλωτής και ένας επαγγελματίας οινολόγος δοκιμάζουν για  τον ίδιο σκοπό; Φυσικά και όχι. Ο καταναλωτής πραγματοποιεί γευσιγνωσία με στόχο την μεγαλύτερη απόλαυση από το κρασί που δοκιμάζει και διαλέγει με το τι θα το συνοδεύσει. Ο οινολόγος όμως, όντας εξειδικευμένος επαγγελματίας δοκιμάζει συνεχώς ,σε όλη τη διαδικασία οινοποίησης με στόχο την εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς την τεχνική που ακολούθησε για την δημιουργία του κρασιού, αλλά και ως προς την εξέλιξή του. Είναι επομένως γι’ αυτόν απαραίτητο «εργαλείο» στην δουλειά του.